Οι 8 φράσεις που μαρτυρούν ότι ένας άνδρας νιώθει αποτυχημένος

 Υπάρχει μια σιωπή που χαρακτηρίζει τους άνδρες που νιώθουν ότι έχουν χάσει τον δρόμο τους. Δεν εκδηλώνεται πάντα ως θλίψη. Μερικές φορές, έρχεται ως απομάκρυνση, σαρκασμός, ή ως μια διαρκής ανάγκη να αποδείξουν ότι είναι καλά. Αυτή η κατάσταση μπορεί να φανεί στους φίλους, στους ανθρώπους γύρω μας, ακόμη και σε στιγμές της καθημερινότητας με τους συντρόφους μας, όταν η ζωή γίνεται πιο βαριά από το συνηθισμένο.

Οι άνδρες μαθαίνουν από νωρίς ότι πρέπει να είναι δυνατοί. Να αντέξουν. Να είναι ο βράχος. Κι όμως, αυτή η πίεση μπορεί να συσσωρευτεί μέχρι το βάρος των ανεκπλήρωτων προσδοκιών να γίνει αφόρητο. Όταν νιώθουν ότι έχουν αποτύχει στη ζωή, σπάνια το λένε ευθέως.

Αλλά αν ακούσετε προσεκτικά, ορισμένες φράσεις αποκαλύπτουν την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την περηφάνια τους. Ας δούμε οκτώ από αυτές και τι πραγματικά σημαίνουν.

8 φράσεις που αποκαλύπτουν ότι ένας άνδρας νιώθει αποτυχημένος:

• “Κουρασμένος είμαι”
• “Τίποτα δεν έχει νόημα πλέον”
• “Δεν μ’ ενδιαφέρει”
• “Έτσι τα έφερε η ζωή”
• “Δεν θέλω να το συζητήσω”
• “Έπρεπε να είχα κάνει περισσότερα στη ζωή μου”
• “Ποιο είναι το νόημα;”
• “Μια χαρά είμαι”

“Κουρασμένος είμαι”

Αυτή η φράση ακούγεται αθώα.  Όλοι κουράζονται. Αλλά όταν προέρχεται από έναν άνδρα που έχει αποσυνδεθεί συναισθηματικά, σημαίνει κάτι βαθύτερο.0 Το «Είμαι απλά κουρασμένος» συχνά μεταφράζεται σε «Έχω εξαντληθεί από το να προσποιούμαι ότι όλα είναι καλά».

Δεν μιλάει απλώς για σωματική εξάντληση. Είναι το είδος της κούρασης που διαπερνά την αίσθηση του σκοπού του. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι σταματά να δείχνει ενθουσιασμό για πράγματα που κάποτε αγαπούσε. Η δουλειά γίνεται μηχανική. Οι συζητήσεις μικραίνουν. Η ξεκούραση δεν βοηθάει γιατί δεν είναι ύπνο που χρειάζεται, είναι κατεύθυνση.

Εάν αγαπάτε κάποιον που το λέει αυτό συχνά, μην βιαστείτε να το διορθώσετε. Κάντε διακριτικές ερωτήσεις αντ’ αυτού. «Κουρασμένος από τι;» ή «Τι σε απασχολεί τελευταία;»  Μερικές φορές, το ακούσετε χωρίς κρίση είναι πιο ισχυρό από οποιαδήποτε συμβουλή.

“Τίποτα δεν έχει νόημα πλέον”

Όταν ένας άνδρας φτάσει σε αυτό το στάδιο, δεν δείχνει για απάθεια, αλλά για αποσύνδεση.  Πιθανότατα έχει προσπαθήσει πολύ για κάτι και νιώθει ότι δεν έχει τίποτα να αποδείξει.  Μια καριέρα που δεν ευδοκίμησε. Μια σχέση που διαλύθηκε. Όνειρα που ξεθώριασαν στον θόρυβο των ευθυνών.

Αυτή η φράση σηματοδοτεί απώλεια νοήματος. Αμφισβητεί πού πήγε η προσπάθειά του και αν άξιζε οτιδήποτε από αυτά.  Στην ενσυνειδητότητα, μιλάμε για τη μη μονιμότητα, για το πώς τα πάντα αλλάζουν. Αλλά όταν κάποιος χάνει την οπτική, η μη μονιμότητα μπορεί να μοιάζει με ασημαντότητα.

Αυτό που βοηθάει εδώ δεν είναι η τοξική θετικότητα ή οι ομιλίες εμψύχωσης. Είναι το να τον βοηθήσετε να θυμηθεί ότι το νόημα δεν βρίσκεται στα επιτεύγματα, αλλά στην αρμονία.  Μικρές, συνεπείς επιλογές που αντικατοπτρίζουν ποιος είναι πραγματικά μπορούν να ξαναχτίσουν μια αίσθηση σκοπού.

Αρκετοί είναι εκείνοι  που αποφασίζουν να ξεκινήσουν τη ζωή τους από την αρχή. Δοκιμάστε να ξεκινήσετε με μικρά και σταθερά βήματα.  Διαλογισμός. Γράφοντας μία σελίδα.  Μαγειρεύοντας δείπνο με κάποιο σκοπό. Όχι κάτι δραματικό, αλλά γειωτικό. Το νόημα θα επιστρέψει αργά, μέσω της απλής παρουσίας.

“Δεν μ’ ενδιαφέρει”

Η φράση αυτή, είναι ένας μηχανισμός αυτοπροστασίας.  Το «Δεν με νοιάζει» τον προστατεύει από περισσότερη απογοήτευση.  Αν δεν τον νοιάζει, δεν μπορεί να αποτύχει ξανά.  Αλλά κάτω από αυτό το μούδιασμα βρίσκεται συνήθως μια βαθιά έγνοια, στην πραγματικότητα πάρα πολύ μεγάλη.

Μπορείτε συχνά να ακούσετε αυτή τη φράση μετά από μια απόρριψη, απώλεια εργασίας ή ένα μεγάλο πισωγύρισμα. Είναι ένας τρόπος να πει κανείς, «Έδωσα τα πάντα, και δεν ήταν αρκετά».  Η αλήθεια είναι ότι το να νοιάζεσαι πονάει όταν συνδέεται με εξωτερικά αποτελέσματα.  Γι’ αυτό η ενσυνείδητη αποδέσμευση είναι ισχυρή.

Μας διδάσκει να συμμετέχουμε πλήρως, αλλά να απελευθερώνουμε την ανάγκη για έλεγχο. Εάν πείτε ποτέ πως, «Δεν με νοιάζει», προσπαθήστε να ρωτήσετε ποιο μέρος σας προσπαθεί να μείνει ασφαλές. Μερικές φορές η αποδέσμευσή μας είναι απλώς πένθος μεταμφιεσμένο.

“Έτσι τα έφερε η ζωή”

Αυτή η φράση μας ραγίζει την καρδιά κάθε φορά.  Ακούγεται σαν αποδοχή, αλλά στην πραγματικότητα είναι παραίτηση.  Δεν παλεύει πια, όχι επειδή βρήκε την ηρεμία του.  Είναι επειδή έχασε την ελπίδα για αλλαγή. Υπάρχει μια λεπτή πικρία κάτω από τις λέξεις. Έχει χτίσει μια αθόρυβη ιστορία ότι η ζωή έπρεπε να φαίνεται διαφορετική, και τώρα είναι πολύ αργά.

Έχουμε μιλήσει με άντρες που νιώθουν παγιδευμένοι σε δουλειές που μισούν, σε  σχέσεις που νιώθουν κενές, ή σε ρουτίνες που κάποτε υπόσχονταν σταθερότητα, αλλά τώρα μοιάζουν με κλουβιά. Αλλά η ζωή δεν «καταλήγει κάπως».

Εκτυλίσσεται. Και έχουμε πάντα την επιλογή να επανασυνδεθούμε. Ο μινιμαλισμός μας έχει διδάξει ακριβώς αυτό το μάθημα.  Τα περισσότερα από αυτά που μας παγιδεύουν δεν είναι οι περιστάσεις, είναι η προσκόλληση. Η πεποίθηση ότι το να ξεκινήσεις από την αρχή είναι αποτυχία, ενώ στην πραγματικότητα είναι κουράγιο.

“Δεν θέλω να το συζητήσω”

Η σιωπή μπορεί να είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης.  Για πολλούς άνδρες, το να μιλάνε για τον πόνο φαντάζει αδυναμία.  Έχουν μάθει να διαχειρίζονται μόνοι τους τα πράγματα, να καταπίνουν ό,τι πονάει.

Όταν λέει «Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό», συχνά λέει, «Δεν βρίσκω τα λόγια», ή «Δεν εμπιστεύομαι ότι θα με καταλάβουν». Έχουμε μάθει να μη λαμβάνουμε αυτή τη φράση προσωπικά.  Μερικές φορές η παρουσία λέει περισσότερα από τη συζήτηση. Το να καθίσετε δίπλα σε κάποιον με ήσυχη αλληλεγγύη μπορεί να ανοίξει περισσότερες πόρτες από το να πιέζετε για λεπτομέρειες.

Ωστόσο, η σύνδεση απαιτεί κουράγιο. Εάν είστε εσείς αυτοί που το λέτε, υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι η ευαλωτότητα δεν είναι έκθεση, είναι δύναμη.  Το να αφήσετε κάποιον να δει τις ρωγμές δεν σας κάνει αδύναμους. Σας κάνει ανθρώπους.

“Έπρεπε να είχα κάνει περισσότερα στη ζωή μου”

Η μετάνοια είναι ένα βαρύ συναίσθημα. Αυτή η φράση εμφανίζεται κατά τη μέση ηλικία ή σε σημαντικές μεταβάσεις, όταν η σύγκριση παρεισφρέει και ψιθυρίζει ότι όλοι οι άλλοι τα πήγαν καλύτερα. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το επιδεινώνουν αυτό. Κοιτάμε τα  φιλτραρισμένα στιγμιότυπα και αρχίζουμε να μετράμε την αξία μας σε σύγκριση με αυτά. Αλλά η προσωπική ανάπτυξη δεν ακολουθεί μια ευθεία γραμμή χρόνου.

Κάμπτεται, σταματάει, και παίρνει παρακάμψεις. Όταν ένας άντρας λέει «Θα έπρεπε να είχα κάνει περισσότερα», αυτό που πραγματικά λαχταράει είναι λύτρωση.  Μια δεύτερη ευκαιρία να νιώσει ζωντανός ξανά. Αν αυτό είστε εσείς, ξεκινήστε με κάτι μικρό. Μάθετε μια νέα δεξιότητα. Κάντε ένα ταξίδι μόνος σας.

Γίνετε εθελοντής. Πάρτε μια απόφαση που σας φέρνει πιο κοντά στην αρμονία. Η ολοκλήρωση σπάνια προέρχεται από το «να κάνετε περισσότερα».  Προέρχεται από το να κάνετε αυτό που νιώθετε ειλικρινές. Υποσχεθείτε στον εαυτό σας πως, όσα κάνετε, σας εκφράζουν πραγματικά – είναι μια υπόσχεση που θα ξαναχτίσει την αυτοπεποίθησή σας.

“Ποιο είναι το νόημα;”

Αυτή η φράση είναι ο αθόρυβος αντίλαλος της απόγνωσης. Είναι αυτό που λέει κάποιος όταν η ελπίδα έχει αμαυρωθεί, αλλά η περηφάνια δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί. Μπορεί να εξακολουθεί να πηγαίνει στη δουλειά, να διατηρεί τη ρουτίνα του, να γελάει στο δείπνο, αλλά μέσα του, αμφισβητεί το νόημα όλων αυτών.

Σε στιγμές σαν κι αυτές, το νόημα δεν μπορεί να επιβληθεί με τη βία. Πρέπει να ανακαλυφθεί ξανά.  Ο πιο πρακτικός τρόπος για να ξεκινήσετε είναι μέσω της ενσυνειδητότητας, της απλής επίγνωσης της παρούσας στιγμής. Παρατηρώντας αισθήσεις. Αναπνέοντας βαθιά. Παρατηρώντας σκέψεις χωρίς κρίση.

Δεν είναι κάτι λαμπερό, αλλά είναι κάτι που προσγειώνει στην πραγματικότητα. Όταν επανασυνδέεστε με το παρόν, το μέλλον σταματά να φαίνεται τόσο βαρύ.  Αρχίζετε να παρατηρείτε την ομορφιά στα μικρά πράγματα, τη ζεστασιά του καφέ, τον ήχο της βροχής, την απλή χάρη του να είστε ζωντανοί. Και σιγά σιγά, ο σκοπός επιστρέφει, όχι σαν κεραυνός, αλλά σαν ψίθυρος.

“Μια χαρά είμαι”

Το πιο κοινό ψέμα που λέμε.  Το «είμαι καλά» συχνά σημαίνει «κρατιέμαι από μια κλωστή».  Είναι η φράση που χρησιμοποιούν οι άνδρες όταν φοβούνται ότι η αλήθεια τους θα επιβαρύνει τους άλλους. Χαμογελούν, λένε αστεία, μένουν απασχολημένοι. Εξωτερικά, όλα φαίνονται φυσιολογικά. Αλλά μέσα, ξετυλίγονται αθόρυβα. Συνήθως μπορείτε να το καταλάβετε από τα μάτια, κουρασμένα, απόμακρα, ή λίγο υπερβολικά λαμπερά.

Εδώ είναι που η συμπόνια έχει μεγαλύτερη σημασία. Όχι η λύπηση, αλλά η γνήσια παρουσία. Ακούστε με προσοχή. Όταν κάποιος λέει ότι είναι καλά, σκεφτείτε τι μπορεί να μην λέει.\ Ίσως αυτό που χρειάζεται δεν είναι εμψύχωση, αλλά απλώς να μη χρειάζεται πλέον να προσποιείται.

Tips

Η αποτυχία είναι μια ιστορία που λέμε στον εαυτό μας όταν η ζωή δεν ταιριάζει με την εικόνα που φανταστήκαμε.  Αλλά κάθε ιστορία μπορεί να ξαναγραφτεί.  Οι άνδρες συχνά κουβαλούν το αόρατο βάρος της ανάγκης να επιτύχουν, να προσφέρουν, και να παραμείνουν δυνατοί.  Ωστόσο, το πιο δυνατό πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να παραδεχτούν πότε δυσκολεύονται και να επιλέξουν να ξεκινήσουν ξανά.

Εάν αναγνωρίσετε οποιαδήποτε από αυτές τις φράσεις στον εαυτό σας, σταματήστε πριν κρίνετε.  Παρατηρήστε το συναίσθημα πίσω από τις λέξεις.  Είναι εξάντληση; Μετάνοια; Φόβος;
Στη συνέχεια, ρωτήστε ποια μία ειλικρινής ενέργεια θα μπορούσε να σας φέρει πιο κοντά στην ειρήνη. Εκεί αρχίζει η πραγματική επιτυχία, όχι στην τελειότητα,  αλλά στο κουράγιο να τον βοηθήσετε ουσιαστικά.